Kawiarenka

Hehe, widzę, że dość ciężko mi z nią będzie, ale jeśli szukasz osoby, która lubi narzekać to do mnie nie podbijaj, k? k. Tylko jak mam rozegrać całą tą rozmówkę? Cięta jest, agresywna i chyba niezbyt towarzyska, chociaż może to tylko pozory? Nie wiem, nie mam zielonego pojęcia, ale jestem zmuszony sobie z tym poradzić. Tylko dlaczego tak jest? Złym człowiekiem nie jestem, lekko irytującym, to fakt, ale póki co nie zrobiłem niczego okropnego, ot tak sobie zagadałem, bo mi się wydawała samotna, a z tego co mi wiadomo, to takie coś grzechem nie jest. Czymś ją zraniłem? Nie wiem, kurde, przemęczam się jeśli chodzi o rozkminy, chyba pora lekko zwolnić, wrzucić na jedynkę, puścić pedał gazu, wiecie o co mi chodzi. Nawet jak próbuję przestać kminić to nadal odwalam ten szajs, może jestem inteligentny. Hehe, koniec póki co.

- No nie słyszałem o Tobie nigdy, a szacunek, może go nie wyczuwasz, mam. Mnie nauczyli, a Ciebie? Wyzywanie innych od larw nie jest zbyt ładne, prawda? - Kurde no, chciałbym ją polubić, ale póki co to nie daje mi żadnych konkretnych powodów bym to zrobił. Kim ona jest, że tak się wozi? W sumie, nie obchodzi mnie, może być nawet jebaną księżniczką Amsterdamu, królem Meksyku czy cesarzem Cypru, ja traktuję wszystkich na równi. - Zatem, od dzisiaj będziesz księżniczką. - zarzuciłem z drobną, ale wciąż, pogardą w głosie. Tygrys dużo śpi, ale jak już ktoś go rozbudzi - umarł w butach. Jednak, wątpię by do tego doszło, luz blues, nie ma co się spinać. Nóż widelec, może to taka typowa Tsundere? Tsun tsun, hehe. Całkiem możliwe, wszystkiego się wypiera, udaje wojownika, a naprawdę potrzebuje czułości i uwagi, śmieszne. Warte uwagi? Nie sądzę.

Maszerowałem tuż za nią, ręce założone za główkę, a oczy dość mocno przymrużone, tak, że ledwo widziałem świat, który malował się przede mną. Lubię, ym, wtedy czuję się tak bardzo przyjemnie, jakby nic, ani nikt nie miał prawa popsuć tej chwili, ale jednak, gadatliwa z niej osoba, ciekawe, nadal mnie zadziwia! Postanowiłem, że te wszystkie obelgi i docięcia będę ignorował, człowiek pokoju #toja, więc niech mówi co chce. Niestety, wszystko ma swój koniec, a ja musiałem przerwać swe nieziemskie rozkminy na rzecz zejścia po schodach. Często tutaj bywam, chyba, nie wiem, nie pamiętam, ale całkiem możliwe, bo lubię kawę czy herbatę. Samo w sobie miejsce było bardzo ładne, może brakowało mi tutaj tego światła, chociaż, na brak klimatu nie można narzekać! Ciekawi mnie czy jest tu mój podpis, bo jak tak, to supi, a jak nie, to dzisiaj chyba się pojawi, bóg wie jak, zapomniałem długopisu, jakiegoś nożyka, nie mam pojęcia jak ci ludzie się podpisywali, ale mam czas, pomyślę, ok? Ok. Zszedłem po schodach, stare były, widać to gołym okiem, skrzypiące i takie tam, taka troszkę relikwia, hehe. Szybko wydała mi "rozkaz" i złożyła pewną propozycję, ja skwitowałem to uśmiechem. - Okej, Księżniczko. - ukłoniłem się z nutką ironii i przeszedłem do barku. Zamówiłem jej to karmelowe coś tam, a sobie zwykłą, najprostszą - zieloną herbatę.

Po odczekaniu paru tam sekund czy minut, mogłem wreszcie nareszcie przejść do stoliku. Położyłem malutką filiżankę przed mą królową po czym usiadłem. - Jinn, mów mi Jinn, ale wolałbym Rogacz, taka moja ksywka, prawie wszyscy się do mnie zwracają w ten sposób. - przerwałem. Nie wiem, trochę brakuje mi pomysłów na ów rozmowę, w sensie, nie brakuje, ale co powiem to pewnie zostanę zwyzywany, więc #halo #nie. Po prostu zacząłem sobie mącić mój napój łyżeczką, tak dla zabawy. O, to chyba będzie okej - Powiedz mi coś o sobie! Wiem, że pewnie jestem ostatnią osobą, której byś się zwierzyła, ale.. spróbuj, co ci szkodzi? Oparłem brodę o prawą dłoń, zaś ją o blat stołu. Wszystko cycuś blancuś, czy jak to szło. Może się uda, nie mam zamiaru już wracać do akademiku i tak nie mam co robić, prócz duszenia się w tym zasranym pudełku. Właśnie! Muszę zgłosić się do dyrektora, on jest zbyt mały dla mnie, a klaustrofobia nie wybiera, hehe.
Wbiłem swe błękitne oczy w jej twarzyczkę, czekając, co tam księżniczka ma mi do powiedzenia.