Saskia Cloeten

Pomimo spokoju i pewnego rodzaju melancholii płynących ze spojrzenia jej błękitnych oczu, młoda Cloeten zdaje się być kompletnym tych cech przeciwieństwem. Wiecznie w biegu, nie z pośpiechu, a raczej dla płynącej z tego zabawy, dziewczyna nie traktuje niczego "na poważnie". Jej ulubionym bohaterem komiksów Marvela był Deadpool i to właśnie z nim chciała i zaczęła się utożsamiać, stając się dokładnie tym, kim jest teraz. Nawet te najpoważniejsze problemy obraca w żart, uważając, iż bycie poważnym jest dla staruchów, ukazując tym samym swoją chęć wykorzystania życia młodego dorosłego najlepiej, jak tylko potrafi. Swoją rozrywkową naturą mogłaby doprowadzić do białej gorączki osoby, które nie potrafią sobie wyobrazić życia w takim stylu, przymuszając takowe do wysnucia teorii, iż Saskia jest po prostu idiotką.
Nic bardziej mylnego. Ta bestia, nawet, jeśli niesamowicie energiczna, czasem natrętna i pozorująca swoim zachowaniem kompletną dysmózgię, jest niewiarygodnie inteligentna. Z łatwością odczytuje ludzkie emocje, jednocześnie przenosząc je na siebie, okazując się tym samym niezwykle empatyczną istotą. Jednocześnie nie pozostaje łatwowierna i nawet najlepsze aktorzyny okażą się amatorską podpuchą, kiedy Holenderka używa swojego detektora kłamstw, zwanego także wzrokiem i słuchem. Odczytuje każde ponadprogramowe mrugnięcie okiem, wszelkie zająknięcia, nagłe pocenie czy uciekające spojrzenia lub ogólne oznaki podenerwowania, okazując się przy tym niezwykłym psychologiem. Nie wykorzystuje tego jednak zbytnio przeciw ludziom ani nie wytyka ich palcami, kiedy zdarzy im się nagiąć prawdę - zatrzymuje wszelkie informacje dla siebie, jakby tylko czekając na moment, kiedy będzie mogła ich użyć na swoją korzyść.
Fakt faktem, otacza się zasłoną pozytywnych złośliwości, nieszkodliwej ironii i ogromnej domieszki sarkazmu, czasem kumulując to wszystko w drobne akty czystego chamstwa, jednocześnie irytując skrajnie pozytywnym podejściem do-... do wszystkiego. Nie oznacza to jednak, iż nie potrafi być także znośna i ograniczyć trochę tą męczącą część siebie. Bez problemu można z nią normalnie porozmawiać na niemalże każdy możliwy temat, po prostu spotykając się z szerokim uśmiechem, ilekroć tylko nie zahaczy się spojrzeniem o jej twarz. Odpowiada sensownie, jej wypowiedzi są logiczne i spójne, i - pomimo pozornego pierwszego wrażenia - nie przerywają ich żadne chichoty pustych lalek albo idiotyczne wstawki na miarę tlenionej blondynki po solarium która właśnie się "zmóżdża", byleby tylko wykrztusić z siebie jedno słowo, nierymujące się z "buty", "tipsy" czy "kosmetyczka".
Oczywiście wcale nie jest też tak, że Saskia nie doświadcza nigdy uczucia smutku, złości, czy innych emocji o wydźwięku stricte pejoratywnym. Wtedy jej dewizą staje się słynne powiedzenie uśmiech osoby nieszczęśliwej jest najpiękniejszy, przez co jeszcze tylko bardziej rozsyła pozytywną energię na wszystkie strony, w promieniu jeszcze większym, niż dotychczas. Woli zachowywać każdy negatywny aspekt swojego życia dla siebie, ewentualnie spisując wszystko w pamiętniku czy wyżywając się na internetowym blogu, bądź - co jest już naprawdę rzadkością - spowiadając się ze wszystkiego jednej, zaufanej osobie. Paradoksalnie hipokrytkę czyni z niej jej niespotykane wścibstwo. Dokładnie, ta ciekawość prowadzi prosto w ognie piekielne, a polega ona na wyciąganiu z ludzi ich zmartwień, propagując tym samym postawę nie mów nic, dowiaduj się o wszystkim. Najbardziej przykre jest jednak to, że nikt jeszcze jej tej hipokryzji nie zarzucił, a jedyne, co słyszy w sytuacjach, w których po raz kolejny naciska na przekazanie jej jakiejś informacji, to-... właśnie ta informacja.
Poza tymi kilkoma sytuacjami wyjątkowymi, Cloeten bardzo chętnie mówi o swoich aktualnych odczuciach, niekoniecznie potrafiąc je przy tym nazwać, kończąc na dygresjach o "dziwnym cieple w środku". Niesamowicie gadatliwa, towarzyska, współczująca (choć właściwie tego nie widać), a także czuła i przede wszystkim łaknąca jakichkolwiek przygód w życiu. W dodatku nie może się obyć bez jakiejkolwiek wymiany uścisków ze znajomymi. Nie ma siły.