Satsuki Kaoru Pochodzenie : Hirosaki, prefektura Aomori Zawód : Uczennica Kakōgan Stan cywilny / Partner : Forever alone ( ͡° ʖ̯ ͡°)
| Temat: 皐月 薫 Nie Lis 01, 2015 8:45 pm | |
| SATSUKI KAORU MAY | 17 LAT | 20-03-1998 | PISCES | JAPONKA Charakter Podręcznikowy przykład flegmatyka. Niełatwo naprawdę ją poznać, bo w relacjach międzyludzkich jest raczej zdystansowana, nieufna, choć wszystkich traktuje uprzejmie i grzecznie, tak, jak wymaga tego dobre wychowanie. Ciężko jest emocjonalnie się do niej zbliżyć; wydaje się chłodna, oddalona. Nie jest jakoś szczególnie nieprzyjazna, po prostu nie ciągnie jej do nawiązywania bliskich stosunków z innymi ludźmi, szczególnie takimi, których nie zna zbyt dobrze. Najpierw woli obserwować, po cichu rozeznać się w sytuacji, zrozumieć, z kim ma do czynienia, i dopiero wtedy ewentualnie się do kogoś zbliżyć. Niektórzy ludzie mylą jej rezerwę z niechęcią lub nudzą się oczekiwaniem i dają sobie spokój, więc May nie ma zbyt wielu przyjaciół, ale nie jest to dla niej żaden problem.
Jest typową introwertyczką – czerpie energię ze spędzania czasu w samotności i zużywa ją podczas kontaktów z ludźmi. Zazwyczaj jest raczej powściągliwa, nie angażuje się zbytnio w rozmowy toczące się dookoła, jeśli nie uczestniczy w nich nikt znajomy, a własne opinie i komentarze zachowuje dla siebie. Jeśli poprosić ją o wyrażenie swojego zdania, wypowie się krótko i zwięźle, po czym będzie dalej milczeć. Nie oznacza to jednak braku zainteresowania otoczeniem, po prostu oprócz bycia introwertykiem Kaoru cierpi też na lekką fobię społeczną, co razem sprawia, że wypowiadanie się w grupowych dyskusjach czy występy przez publicznością (nawet małą) są dla niej stresujące i nieprzyjemne. Dopiero w gronie znajomych jest się w stanie bardziej otworzyć i śmielej wypowiadać.
Mimo wszystkich tych trudności warto ją do siebie przekonać, bo kiedy już uzna kogoś za „swojego”, może być świetną przyjaciółką. Lojalna, serdeczna, do rany przyłóż, zawsze wysłucha, pomoże, stanie murem za swoimi bliskimi i będzie ich wspierać, kiedy tylko będą tego potrzebować, nieważne, jak nieprzyjemna, niewygodna albo zwyczajnie głupia będzie sytuacja. Dla swoich przyjaciół jest w stanie zrobić wszystko (no, prawie), ale tego samego wymaga w zamian. Nie odpowiadają jej relacje, w których jedna strona tylko daje, a druga tylko bierze; równość musi być. Sytuacja rodzinna ▸ O swoim ojcu Kaoru nie wie prawie nic, poza tym, że szesnaście lat temu zostawił ją i jej matkę dla innej kobiety; teraz jest dla nich tylko nazwiskiem na przelewie, podpisem pod kartką świąteczną. ▸ Kiedy ojciec odszedł, matka wychowywała ją samotnie. Różnie im się układało, jak to w życiu, ale zawsze były ze sobą blisko. Ciężko było im się rozstać, kiedy Kaoru wyjeżdżała do Amanogawy, a jej matka zostawała w rodzinnym Hirosaki, i choć zdążyły się już przyzwyczaić, wciąż bardzo za sobą tęsknią. Regularnie rozmawiają przez telefon i piszą do siebie maile i listy. ▸ W Amanogawie zaopiekowała się nią ciotka, siostra matki, mieszkająca tu od lat; bez niej Kaoru prawdopodobnie nie poradziłaby sobie – sama, w nowym mieście, w nowej szkole… Przez ostatnie dwa lata mocno się zaprzyjaźniły i teraz pozostają w bliskich stosunkach. Dodatkowe ▸ Zajmuje zaszczytne stanowisko wiceprzewodniczącej klasy 2-3. ▸ Należy do klubu teatralnego, ale sama raczej nie występuje w przedstawieniach, woli pomagać przy dekoracjach i kostiumach. ▸ Mówi charakterystycznym północnym dialektem Tsugaru, różniącym się od standardowego japońskiego, co w połączeniu z jej naturalną tendencją do mamrotania sprawia, że czasami w ogóle nie da się jej zrozumieć. ▸ Ma dobrą kondycję, którą zawdzięcza głównie długim spacerom po okolicznych lasach. ▸ Uczy się grać na ukulele (zobaczyła je kiedyś w pokoju klubu muzycznego i była to miłość od pierwszego wejrzenia), ale idzie jej dość powoli. Na razie umie zagrać tylko kilka prostych melodyjek. ▸ Trochę rysuje i maluje. Żadna z niej wybitna artystka, ale do dekoracji w szkolnym teatrze wystarczy. ▸ Łatwo przychodzi jej nauka języków obcych. Po angielsku mówi prawie płynnie, a po koreańsku, którego uczy się na własną rękę, umie się już z grubsza porozumieć. ▸ Ma fatalną pamięć do twarzy i nazwisk. Do tej pory nie nauczyła się wszystkich imion swoich kolegów z klasy, w dodatku myli ich ze sobą, jeśli są chociaż trochę podobni. ▸ Jej koordynacja ruchowa jest… Cóż, taka sobie. Kaoru może i nie przewróci się na prostej drodze, ale już w sportach zespołowych nie radzi sobie za dobrze, a o tańcu czy lekkoatletyce w ogóle może zapomnieć. Duża motoryka zasadniczo nie jest jej mocną stroną. ▸ Jest prawdopodobnie najmniej ogarniętą wiceprzewodniczącą w całej szkole (no, może z wyjątkiem niektórych pierwszaków). ▸ Lubi czasem wypalić papierosa albo dwa, ale do uzależnienia jeszcze jej daleko.
UCZENNICA KLASY 2 - 3 KAKŌGAN ACADEMY |
|
Gość
| |