Chiryōshi.

Imię i nazwisko: Chiryōshi Hoshiko.
Wiek: 21 lat.
Narodowość: Szkotka urodzona w Japonii.

Grupa: Personel Szkolny.
Ranga: Star Child.
Zawód: … woźna.

Charakter: Ludzi można dzielić na wiele sposobów - mamy zarówno introwertyków, jak i ekstrawertyków, altruistów i egoistów, fałszywych i szczerych, morderców i lekarzy; podziały zawsze rządziły społeczeństwem, bo ktoś był wyżej, a ktoś niżej. Mimo tak ustalonej segregacji w społeczeństwie japońskim, sama Hoshiko nawet po ukończeniu szkoły i wkroczeniu w świat dużych ludzi traktowała wszystkich na równi. Zawsze starała się być w porządku dla każdego, dlatego też nie uważała, że dwa lata w jedną lub drugą stronę czynią ją kimś lepszym od całej reszty. Zwłaszcza że była tak samo wyedukowana jak młodzież, z którą niedługo po ukończeniu szkoły zaczęła pracować; zrezygnowawszy ze studiów zdecydowała się pozostać w liceum, gdzie wszyscy byli dla niej zawsze życzliwi. Można więc powiedzieć, że nie podchodzi do nikogo z uprzedzeniami, wręcz traktuje większość osób aż za dobrze. Dlaczego? Matka od zawsze wpajała jej altruizm, dlatego też na chwilę obecną dziewczyna jest wyjątkowo empatyczna; z łatwością rozumie czyjeś problemy, ale nigdy nie stara się pomagać na siłę. Wręcz boi się rozmawiać o smutnych rzeczach, nie chcąc nikogo bardziej dołować - to właśnie czyni ją bardzo dobrą kompanką do picia (a pić to ona lubi!) i pocieszania w milczeniu.
Z drugiej jednak strony jest bardzo gadatliwa. Uwielbia rozmawiać, a co za tym idzie zagadywać przypadkowych ludzi; nie czuje żadnego wstydu przed poznawaniem kogoś, kto jej się podoba, zawsze jest gotowa zagadać (dlatego w młodości wygrywała duże pieniądze w zakładach ze znajomymi). Poza tym można śmiało uznać ją za przyjacielską - zawsze stara się utrzymywać ze wszystkimi kontakt, zaczepia z uśmiechem uczniów na korytarzach i nie wywyższa się, bo „w końcu jest pracownikiem szkoły, SZACUNKU >C”. Ma też bardzo specyficzne poczucie humoru - lekko sarkastyczne, co świadczy zresztą o jej niejakiej inteligencji, ale nie prześmiewcze. Wbrew pozorom umie być poważna. Czasem wymaga tego sytuacja, wtedy staje się od nowa dorosłą, zaczyna mówić dużo mniej i dużo spokojniej, bez zbędnego przyspieszania. I w końcu przestaje się uśmiechać. Bo tak poza tym, to ZAWSZE się szczerzy.
Zawsze.

Wygląd: Na wstępnie należy zaznaczyć, że nie ma w sobie ani jednej, maleńkiej choćby japońskiej kropelki krwi. Jest stuprocentową Szkotką, choć urodziła się w Tym kraju kwitnącej wiśni, do którego wyemigrowała jeszcze w brzuchu matki. Od tamtego czasu znacznie się wydłużyła, choć ostatecznie zatrzymała się na stu sześćdziesięciu pięciu centymetrach - nie żeby nie marzyła o kilku dodatkowych. Do tego jest dość zdrowej budowy ze swoimi czterdziestoma siedmioma kilogramami, choć trzeba przyznać, że nie obraziłaby się na nieco ciała. Poza tym zwykłym wzrostem, wyróżnia się całkowicie z tłumu Japończyków. Jak to Szkotka.
Przede wszystkim w oczy rzuca się jej kolor włosów; w stu procentach naturalny rudy. Oboje jej rodziców posiadało takie włosy, ciężko więc, żeby sama miała cokolwiek innego na głowie. Ogniste włosy spływają aż na ramiona delikatnymi falami, komponując się z jasnymi, ledwie wręcz widocznymi brwiami i takimi samymi rzęsami. Te ostatnie okalają gęstą zasłoną jasnozielone oczy, w których zawsze igra iskra rozbawienia. Na szczupłym, prostym nosie rozsiane są gęsto piegi, ciągnące się aż na ramiona, które wyraźnie kontrastują z bladą, lekko tylko kremową skórą. Jej usta są słabo napigmentowane, nie odznaczają się na tle skóry. Często na jej twarzy maluje się okropne zmęczenie spowodowane pracą do późnych godzin. Od codziennego sprzątania i niewielkiej pomocy ze strony dyżurnych ma bardzo szorstkie ręce o zniszczonych, zazwyczaj połamanych paznokciach. All in all można powiedzieć jednak, że nie jest ładna. Naprawdę nie jest ładna.
Z dodatkowych ciekawostek: ma na lewej łydce tatuaż w postaci Panny Migotki z Muminków.

Zainteresowania i umiejętności: Umie sprzątać, to na pewno. Nie można powiedzieć, że nie. Poza tym ślicznie gra na klarnecie - jest to chyba najpożyteczniejsza rzecz, jaką wyniosła z liceum. Jako hobby zajmuje się gotowaniem; często gęsto piecze różne ciasta, które potem rozdaje potajemnie uczniom. Och, umie też grać na gitarze i prowadzić auto, którego nie ma. Prawa jazdy też nie posiada.

Słabe strony: Jest dość impulsywna; przewrażliwiona na punkcie bycia samą, wyjątkowo tego nie lubi. Ma kompleksy przez swój wygląd. I słabość do Bulla.

Ciekawostki: Pali okazjonalnie, za to lubi popić, choć wyjątkowo uważa, by nikt jej na tym nie nakrył. Ma mopsa Ferdinanda Franza. Reszta wyjdzie w praniu.

Miejsce zamieszkania: Ryuusei.

Gorszy Admin się czepia:

Well, po pierwsze ranga. Z opisu tego punktu wynika, że ma być on podsumowaniem postaci, ma ją w jakiś sposób oddawać, a wypisanie zawodu, to takie pójście na łatwiznę. Więc dobrze byłoby, gdybyś postarała się ją zmienić.

Wbrew pozorom umie być poważna.
Przecinek po "wbrew pozorom".

Normalnie odpuściłbym Ci ten jeden przecinek, ale przez tę rangę nie mogę zostawić swojego błogosławieństwa.

Rangę zmieniłam, ale nie jestem pewna co do przecinka... Znaczy nie wiem, ale wydaje mi się, że w takim zdaniu pojedynczym jak to go nie potrzebuję. Jeśli się mylę, to żeby nie śmiecić tu, napisz mi pw. D:

Neh, neh, w porządku, może po prostu lepiej mi tak brzmiało >D

AKCEPT.