Hey, you know what's fun? ALCOHOL.

Zapewne każdy, na pewnym etapie swoje życia trafił na osobnika, którego absolutnie nie był w stanie zdzierżyć, chociażby w najmniejszym stopniu. Każda, nawet ta najbardziej banalna pierdoła, która go dotyczyła wyzwalała w innych ukryte pokłady nienawiści do wszystkiego co ich otacza. Właśnie do tego grona zalicza się Ariel. Jest prawdopodobnie najbardziej irytującym człowiekiem z jakim przyjdzie komukolwiek obcować. Co więcej, chłopaczek doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jak bardzo wnerwiający potrafi być. Czy stara się coś z tym robić? Oczywiście, że nie. W końcu to nie jego problem.
Zważywszy na fakt, że od zawsze był trzymany pod kloszem, a inni skakali wokół niego na każde jego zawołanie, już jako dziecko zaczął postrzegać siebie jako kogoś, komu po prostu trzeba usługiwać. Rozpieszczony i zapatrzony w siebie królewicz, któremu nie wolno się sprzeciwić. Zawsze wszystko ma iść po jego myśli.  
Wiecznie musi znajdować się w centrum uwagi, a wszystko co z nim związane ma być najważniejszym priorytetem. Kiedy nie dostaje tyle uwagi, ile jego zdaniem powinien, bądź coś dzieje się nie tak, jak chciał, bardzo szybko robi się poirytowany, a to z kolei skutkuje zmianą w jego zachowaniu: ze zwykłego księcia, w rozkapryszonego niczym pięcioletni, nieznośny bachor, księcia – a użeranie się z blondynem w takim stanie do najprzyjemniejszych zdecydowanie nie należy.
Wiecznie pyskuje, prowokuje, z nudy i dla zabicia czasu wpycha nos w nie swoje sprawy i dość często znajduje się w złym miejscu, o złym czasie. Najpierw mówi, potem myśli. Jest do bólu szczery i zawsze rzuca ludziom prosto w twarz tym co na ich temat sądzi. I przy okazji nie przebiera przy tym w słowach.
Hipokryta jakich mało. Nienawidzi, kiedy ktoś chociażby sugeruje mu co powinien zrobić, bądź stara się go rozstawiać po kątach; jednak jeżeli sam ma dyrygować innym, to nie widzi w tym absolutnie żadnego problemu. To jemu ludzie mają lizać tyłek, nie na odwrót.